Topmomenten en soms wat mindere momenten

Ik wilde al een hele tijd naar het Caribbean Sea Jazzfestival want daar zou Pete Philly komen optreden. In Nederland wilde ik hem al een tijd zien, maar daar kwam telkens wat tussen. Toen ik dus zag dat hij op Aruba zou komen, moest en zou ik naar het festival. Alleen helaas kreeg ik eerst niemand zo ver dat hij mee wilde… Gelukkig wilde Daphne uiteindelijk mee. Echt super leuk!
Eerst zagen we de band van Roger (die vroeger in de band Intwine zat), ook superleuke muziek. Daarna kwamen er nog wat andere bands. Ook hebben we heel cultureel verantwoord nog even in de zaal van Cas di Cultura geluisterd naar echt echte jazzmuziek. Maar daar ben ik niet heel goed in. Het is mij te ingewikkeld en vind het meer achtergrond muziek om ergens in een café een kop thee bij te drinken (sorry)..
En uiteindelijk was het dan zo ver. Pete Philly! We stonden bijna vooraan en ik vond de muziek echt leuk. Zijn optreden was erg goed. (al miste ik Nijnie wel een beetje, want die hoort bij zulke concerten aanwezig te zijn:))
Na het optreden liepen we weg maar ineens bedacht ik me dat ik wel op de foto wilde. Maar dacht niet dat de kans dat dat zou lukken erg groot zou zijn. Gelukkig haalde Daphne me over om het gewoon te proberen. We doken onder een hek door. De beveiliging zei dat hij niet meer foto’s wilde maken. Ik vroeg of hij het niet even kon vragen en wonder boven wonder deed de beveiliger dat ook nog! En Pete Philly vond het prima. Dus we konden beide op de foto. Ik was zo super blij dat het gelukt was dat ik niet eens heb gezegd dat ik zijn optreden heel tof had gevonden.

Na het concert liepen we terug naar de auto. Daphne keek verschrikt en zei dat de deur open was en dat ze zeker wist dat ze hem op slot had gedaan. Dat wist ik ook zeker want ik had het gecontroleerd. Toch was de deur open. In de auto lag alles overhoop. Eerst de cd speler gecheckt. Aanwezig. Bijles spullen: aanwezig. Auto wilde nog starten, dus accu was nog aanwezig. Toen dacht ik dat ze dus wilden inbreken en waren betrapt, want welke inbreker laat nou de cd speler nou zitten?
Nog wel even gecontroleerd of er niet een enge man in de kofferbak zat (tsja je weet maar nooit haha). Uiteindelijk bleek ik wel wat gekopieerde cd’s te missen (nederhop.. euh wie, behalve ik, vindt dat nou leuk?) Dus uiteindelijk toch geluk gehad! Vreemde zaak…

Toen was ik 21 oktober natuurlijk weer jarig. Eerst was ik niet van plan iets te gaan doen, maar dat was wel erg saai en sneu. Op zaterdag ben ik met Sanne naar de cinema geweest. Erg gezellig. De volgende dag nam Kim me mee uit eten bij de pizzeria. Erg lief en lekker. En die middag had ik al met Omaira en Zoë taart gegeten. Uiteindelijk toch een heel erg leuke verjaardag gehad.

Verder hebben we veel last van inbraken bij ons op school. De meeste keren verdwijnen er vooral kleine dingen zoals stickers, nietmachines etc. Maar vorige week was het wel heel bijzonder. Ik kwam het plein oplopen en meteen kwamen er kinderen opgewonden naar me toe rennen. Er was allemaal rotzooi in de klas. Dus snel gekeken. En het was wel echt waar. Allemaal dozen waren omgegooid en overal hadden ze verf gegooid. Over mijn bureau, stoel, schriften en de grond. Niet echt leuk… Gelukkig was Kim zo lief om mij te helpen. We hebben de kinderen van mijn klas in haar lokaal voor een film gezet en wij hebben met zijn tweeën de rotzooi opgeruimd. Toch bijna anderhalf uur bezig geweest.
Die middag kwam er een schrijfster in het kader van kinderboekenweek. Loeki Morales. Ze deed het superleuk met ritmes klappen en zingen en gedeeltes uit haar boek naspelen. De kinderen vonden het geweldig. Een goed einde voor deze dag dus!

En aangezien het regentijd is, en het dus af en toe regent, groeit er ineens vanalles rond mijn huis… Ik ben al een tijd bezig de boel te wieden. Maar omdat het zo heet is, lukt het me niet om een erg groot stuk te doen. Ik ben dan zeiknat van het zweet. Ik heb nu een spuit om gif te spuiten zodat ik niet meteen na elke bui opnieuw hoef te beginnen. Ja lekker milieu vriendelijk ik weet het, maar de andere oma-huis-tuin-en-keukenachtige middeltjes al geprobeerd… Maar we hebben hier wel erg speciaal onkruid denk ik… En ik blijk dus geen tuinierder te zijn. Papa zei al dat ik het maar tot februari moest laten staan, zodat mama en Linda het samen konden doen. Mocht het weer ineens zo erg groeien, zal dat zeker doen:D

Nou zijn jullie weer een beetje op de hoogte van mijn belevenissen!
Dikke kus Marjon