Cuba, rum en sigaren!

Hallo allemaal!

Het heeft natuurlijk weer even geduurd, maar hier alsnog een stuk(je) over mijn Cuba rondreis..

Op 19 december vlogen we via Panama naar Cuba. We kwamen al vrij laat aan in het hostel (in een hoog gebouw op de 6e verdieping, gelukkig werden onze koffers getild :)) Helaas was er volgens de jongen die het hostel op dat moment runde, maar half stroom. Wat dat inhoudt weet ik niet want er was in mijn ogen GEEN stroom. Geen licht dus. Gelukkig had ik twee zaklampjes bij me en konden we de bedden toch vinden haha. Ik wilde me even opfrissen onder de douche, ook met zaklamp, maar er bleek ook geen water te zijn. Goed begin!
Die nacht hadden we het heel erg koud, de volgende ochtend bleken er dekens klaar te liggen, maar die hadden we in het donker niet zien liggen…
We hebben meteen een toertje door het oude Havana geboekt. Helaas gingen we in een sneltreinvaart overal langs en konden we amper een foto maken. In het oude centrum konden we wel beter rondkijken en ik vond het erg mooi, al die oude koloniale gebouwen. Maar ik ben wel blij dat we onze laatste dag hier ook gaan doorbrengen, zodat ik nog iets rustiger verder kan kijken.

Op 21 december zijn we naar het vliegveld gegaan om daar een huurauto te halen. We bleken niet op de lijst te staan, maar uiteindelijk wordt er toch een auto voor ons geregeld. Een klein autootje waar van alles aan mankeerde, maar gelukkig konden we wel onze rondreis beginnen.

Op weg naar Santa Clara. In het stadje raken we verdwaald. De richting is bijna niet te vinden, geen straatbordje te vinden en allemaal 1 richtingswegen. Heel frustrerend! Uiteindelijk waren er 2 jongens op een fiets die ons naar de casa particulares brachten. Een prachtig oud huis met een binnenplaats, waar we een lief kamertje krijgen, met een douche met warm water en we kunnen voor een paar CUC ook daar eten. Fijn! Voor 1 CUC wilde een oude vrouw wel een nacht op onze auto passen. Goede deal!
De volgende dag zijn we door het stadje gelopen. En op weg gegaan naar het museum en mausoleum van Che Guevara. Hij wordt enorm vereerd in Cuba, dus dit konden we niet overslaan. Best interessant om te bekijken, maar dat is dan ook het enige wat de moeite waard is in dit plaatsje. We haalden de auto op. Betaalden het oude vrouwtje en ik heb haar wat t shirts gegeven die ik had meegenomen. En daarna: Op naar het volgende plaatsje. Trinidad.

Onderweg begon er een oranje lampje te branden na een piep. We wisten niet wat er aan de hand was en in de auto was natuurlijk geen boekje te vinden. We probeerden een man uit te leggen wat het probleem was, maar ons Spaans is niet al te best, en hij sprak geen andere taal. Wel wees hij de weg naar een tankstation. Gelukkig wilde daar iemand kijken en konden we hem uitleggen wat het probleem was. Ik wist dat lampje LUZ was en Kim wist dat een sinaasappel naranga was, dus dat dat vast ook het woord voor oranje was. En wonder boven wonder begreep hij ons en heeft hij ons geholpen met de auto. Dus konden we weer op weg.

Ook Trinidad bleek een groot doolhof te zijn. Een jongen hield ons aan en vroeg waar we heen gingen. We vertelden de straat. Hij wilde weten welke casa particulares. Rosa de Saron. Nou dat was toevallig, dat was de moeder van een vriend van hem die even verderop stond. Ik had meteen mijn twijfels, maar ja, wat moesten we.. we konden het echt niet vinden. De jongen die zei dat hij de zoon van Rosa de Saron was (mi madre, mi madre) wilde wel mee in de auto. Maar aangezien wij een mini auto hadden lag er allemaal bagage op de achterbank en wilden we hem er niet bij hebben. Die arme jongen heeft een heel eind moeten rennen naast de auto…
We reden over kleine keien, ergens in achteraf straatjes.. Ik kreeg telkens meer twijfels. Toen we aankwamen liep hij naar binnen om zijn moeder te waarschuwen. Ik zag nergens staan dat het Hostal Rosa de Saron was en ook Kim twijfelde of we wel goed zaten. Ik mocht wel binnenkomen om even te kijken. Zijn moeder stelde zich aan me voor als Rosa de Saron. Maar ook binnen zag ik nergens haar naam staan. Dus ik wist het nog steeds niet. Daarna liep ik naar een buurman om te vragen waar de straat was waar we moesten zijn. Maar die jongen liep achter me aan en dus zei de buurman dat ik in de juiste straat stond. Ik vond het allemaal erg raar, en ineens bedacht ik me dat als hij onze reservering had, hij onze namen zou moeten weten. Na allemaal smoesjes vonden we het welletjes en ben ik doorgereden. Aan het einde van de straat vroegen we het nog eens aan iemand, en die wees heel ergens anders heen. We waren dus bijna zwaar opgelicht. Uiteindelijk ging er een oud mannetje op een fiets ons voor en kwamen we bij de juiste Rosa de Saron. En toen hebben we ook nog even smakelijk gelachen om die jongen met zijn Mi madre, mi madre…

Maar Trinidad is een prachtig stadje. Net of je terug bent in de middeleeuwen. Paard en wagens, fietstaxi’s en allemaal kunstwinkeltjes (of kitsch). We zijn in een toren geweest met uitzicht over de straatjes met kinderkopjes en prachtige gebouwen. Ik heb een schilderij gekocht en een dansende man. Beide zo kitsch als maar kan, maar ik vond het leuk! In het hostal hebben we met een paar jongens uit Australië kaartspelletjes gespeeld. Erg gezellig, en ik herinnerde ineens veel spelletjes van vroeger op de camping in Frankrijk. Leuk leuk!

24 december gingen we door naar Varadero. Niet omdat we daar zo graag heen wilden, maar dit was al een erg lange reis, en verder konden we niet komen in een middag. We hadden voor de kerstdagen een hotel gereserveerd, omdat we dachten dat dat wel prettig zou zijn. Behoorlijk slecht hotel, eten was niet lekker en alle tokkies hadden zich daar verzameld (we waren goed in integreren, vooral Kim, die ook goed kon converseren met een dronken Chinese vrouw) Hier was verder echt niks te beleven dus we waren blij dat we na de kerst weer verder zouden gaan.

Op weg naar Viñales ging er even iets mis, lang leve de ontbrekende bewegwijzering. Ik zat achter het stuur en zat ineens in de chaos van Havana centrum. Was niet goed voor de sfeer want ik wilde dat Kim zei waar ik heen moest en Kim wist dat ook niet dus ik zwaar gespannen en Kim wist ook geen oplossing. Op een gegeven moment de auto langs de kant gezet, en Kim regelde een taxi die ons voor 10 CUC voor zou gaan naar de snelweg. Dat was een goed plan en gelukkig konden we weer op weg.

Viñales bleek een lief klein boerendorpje te zijn. De Casa Particulares was een knalroze huisje, net een bordeel. Erg leuk. De eigenaresse bleek alleen Spaans te spreken, maar met onze paar woorden Papiamento begrepen we het redelijk. Kim was vooral goed in doen alsof. Si, si, oke, oke! Met als gevolg dat ze ook als tolk werd ingezet:D
We zaten binnen een uur op een paard om in de spoelende regen te kijken bij een mannetje die sigaren rolde, een grot en uiteindelijk een uitkijkpunt. Ik blijf erbij dat paardrijden niet mijn ding is. Het was leuk, ben blij dat ik het gedaan heb, maar voorlopig niet weer.

De volgende dag gingen we naar Cueva del Indio, waarbij je in een bootje over een ondergrondse rivier vaart, Mural de la Prehistoria, een rotsmuur helemaal beschilderd door boeren uit de omgeving, en nog een grot waarin ze een woonplek van gevluchte slaven hadden nagebouwd bekeken. Leuk om gezien te hebben, en dat waren ook meteen zo’n beetje alle bezienswaardigheden in die omgeving. De omgeving was prachtig met bergen en mooie uitzichten.

28 december gingen we naar Soroa. Dat was alweer op weg naar Havana. Onderweg stopten we bij Pinar del Rio om een tabaksplantage te bekijken. Dit was Vegas Robaina. We kregen het hele groeiproces te zien en ook hoe de sigaren gerold werden. Erg interessant!

Daarna weer verder op weg naar Soroa.
We misten de afslag (tsja die wegwijzers!) en moesten even keren op de snelweg. Dat is daar prima mogelijk tussen de paard en wagens en fietsers door. Dit was een leuk hotel met een zwembad.
We hebben naast het hotel de Orchideeën tuin bekeken. Erg mooi, veel verschillende planten en een leuke gids die ook wat vertelde over het leven op Cuba. Daarna gingen we door naar de waterval aan de overkant van de weg.
Verder heerlijk gerelaxt bij het zwembad (niet erin.. KOUD!) En de volgende dag terug naar Havana.
De huurauto ingeleverd (met een dikke 1000 km meer op de teller) en nadat we onze bagage bij het hostal hadden afgeleverd gingen we nog een rondje Havana doen.
Een kort nachtje want we moesten om half 2 opstaan om op tijd op het vliegveld te zijn.

Het was een super leuke vakantie, en we hebben in korte tijd erg veel gezien. Ik kan het iedereen aanraden om op deze manier Cuba te verkennen. En extra kleding en zeep etc. mee te nemen om aan de mensen te geven. Luxe producten zijn voor hun ontbetaalbaar.

En volgende week vrijdag ga ik een weekend naar Bonaire met Kim. Kon natuurlijk niet dat ik dat eiland nog niet had gezien! En daarna komt Linda al aan, en daarna mijn ouders. Gezellig!

Bij jullie is het lekker koud hoorde ik. Geniet ervan, geniet ik van ons weer:P

X Marjon